Papież: dorośli powinni prosić młodzież o wybaczenie

Książka ukaże się na pięć dni przed Światowym Dniem Młodzieży, obchodzonym w Niedzielę Palmową na szczeblu diecezjalnym. Publikacja przedstawiana jest jako wprowadzenie do październikowego synodu biskupów w Watykanie na temat młodzieży. Franciszek zwraca się do młodzieży z całego świata, zarówno tej związanej z Kościołem, jak i będącej poza nim.

 

"Młodość nie istnieje" 

 

Autor rozmowy to 32-letni dziennikarz i pisarz Thomas Leoncini, współpracownik mediów w kilku krajach. Na pierwsze pytanie, czym jest młodość, Franciszek odpowiada: "Młodość nie istnieje". - Lubię myśleć, że młodość nie istnieje, a zamiast tego istnieją młodzi. Tak samo jak nie istnieje starość, istnieją tylko starzy ludzie - wyjaśnia.

 

Zapytany o to, co widzi, patrząc na młodego człowieka, odparł: "Widzę chłopaka lub dziewczynę, którzy szukają własnej drogi, którzy nieomal unoszą się nad ziemią, patrzą na świat i spoglądają na horyzont oczami przepełnionymi nadzieją, mając plany na przyszłość, ale i złudzenia".

 

Zdaniem Franciszka młody człowiek "ma dość szaleństwa, aby móc się łudzić, i dość zdolności, by móc się wyleczyć z rozczarowań, jakie mogą stąd wynikać".

 

"Nieuniknione napięcia"

 

Papież analizuje okres dorastania jako pełen nieuniknionych napięć. Są one tak silne, dodaje, że dotykają całą rodzinę i właśnie to czyni ją tak ważną. Zastrzega zarazem, że nie należy uważać wieku młodzieńczego za "patologię, którą trzeba pokonać".

 

Z niepokojem papież mówi: "Wydaje się, że każdy problem chce się rozwiązać medycznie - albo też kontrolując wszystko w myśl hasła o jak najlepszym wykorzystaniu czasu”. W rezultacie, zauważa, nastolatki mają bardziej napięty program zajęć niż dyrektorzy firm.

 

Franciszek wyznaje, że w wieku 20 lat, gdy był w seminarium duchownym, doświadczył mocnego spotkania z bólem: z powodu trzech cyst wycięto mu kawałek płuca.

 

Opowiada też o swych niespełnionych marzeniach; jednym z nich było pragnienie, by pojechać na misję do Japonii. Nie został tam wysłany z powodu operacji płuc. - Niektórzy uważali, że już po mnie, a mimo to dzisiaj ciągle tu jestem, więc jednak się udało  - dodaje.

 

Kultura odrzucenia

 

Wiele miejsca w rozmowie poświęca kwestii odrzucania młodych ludzi i spychania ich na margines. Jego zdaniem jest tak dlatego, że "urodzili się i rośli w społeczeństwie, które kulturę odrzucenia ustanowiło swoim paradygmatem". To, jak zaznacza, mentalność: „skorzystaj i wyrzuć”.

 

W opinii papieża społeczeństwo jest zdominowane przez kryzys ekonomiczno-finansowy, w centrum którego nie ma mężczyzny i kobiety, ale pieniądz i przedmioty przez nich stworzone.

 

- Jesteśmy w fazie dehumanizacji człowieka: jeśli nie masz pracy, tracisz poczucie własnej godności - mówi.

 

- Uważam, że musimy prosić młodych o wybaczenie, ponieważ nie zawsze traktujemy ich poważnie. Nie zawsze pomagamy im widzieć drogę i budować środki, które mogłyby pozwolić im nie czuć się wyrzuconymi poza nawias - stwierdza.

 

"Wysłuchać i przyjąć"

 

Piętnuje wyzysk młodych ludzi przez pracodawców za pomocą fałszywych obietnic i zmuszania do pracy za darmo.

 

- Młodzi proszą nas, abyśmy usłyszeli ich głos, i naszym obowiązkiem jest wysłuchać ich i przyjąć, a nie wykorzystywać. Nie ma wymówek, które by to usprawiedliwiały - zauważa.

 

Analizując media społecznościowe przestrzega, że "sieć pozostawia młodych w powietrzu i dlatego stają się oni niesamowicie ulotni".

Konieczna jego zdaniem jest "rewolucja czułości".

 

Franciszek w rozmowie wychodzi poza ocenę młodzieży i jej problemów. Podsumowuje też rządzących, apelując do nich, by rozglądali się dookoła, dotykali rzeczywistości, wystrzegali się próżności i pychy. - Im więcej ma się władzy, tym bardziej trzeba być gotowym do służenia - wskazuje.

 

Krytyka operacji plastycznych

 

W dalszej części rozmowy krytykuje modę na operacje plastyczne i "przemysł estetyczny" i wyznaje, że budzą one jego lęk.

 

- Czy nie zdajemy sobie sprawy, jak brzydkie jest stawanie się takim samym jak wszyscy? - pyta Franciszek.

 

Porusza kwestie zmian klimatycznych, zauważając, że troska o środowisko powinna być "wypisana czerwonymi literami na pierwszej stronie każdej agendy politycznej". Z uznaniem mówi o tym, że to młodzi ludzie są bardziej wrażliwi na problemy klimatyczne. Zarazem, zaznacza, pogardzają oni polityką.

 

Zapewnia, że nie chce demonizować rynku. - Czy myślimy o tym, że nie wszystko jest na sprzedaż i nie wszystko można kupić? - pyta papież.

 

Ojciec emigrant

 

Franciszek krytykuje postawę surowości wobec migrantów. Człowiek surowy - mówi - nie pyta, dlaczego ktoś przybywa, i "ma w głowie tylko jeden refren: to cudzoziemiec, ma wracać do siebie!".

 

Wyznaje, że gdy widzi migranta, przede wszystkim myśli o swoim ojcu, też migrancie.

 

- Jakże byłoby pięknie, gdyby każdy z nas zaczął się pytać: "co mogę zrobić, aby ulżyć cierpieniu innych, czy to moich rodaków czy cudzoziemców? - dodaje papież.

 

Podkreśla, że z jednej strony martwi go "zamknięcie populistów na migrantów", a z drugiej - dodaje - "miło mi zauważyć szczodrość niektórych narodów w tej sprawie, na przykład we Włoszech i w Grecji".

 

"Życie jest zbyt poważne, aby przeżyć je normalnie"

 

Zwraca też uwagę na to, że w Europie panuje niż demograficzny. - A mimo to niektórzy nie chcą, aby przybywali tu ludzie z innych krajów. Czy chcemy Europy opustoszałej? - pyta.

 

- Pomagajmy młodym wyrastać na zdrowych antykonformistów - apeluje papież.

 

Franciszek zapytany o to, jakich cech nigdy nie może zabraknąć młodemu człowiekowi, odpowiada: "entuzjazmu i radości".

Przytacza także słowa pisarza Gilberta Keitha Chestertona: "Życie jest zbyt poważne, aby przeżyć je poważnie".

 

Wyznaje, że chciałby, aby jego pontyfikat był "pochwałą słabych i wykluczonych".

 

W Polsce książka ukaże się nakładem Wydawnictwa Znak.

 

PAP

Czytaj więcej