Starożytna zbroja znowu w użyciu. Eksperyment rozwiał wątpliwości
Greccy żołnierze z piechoty morskiej ćwiczyli w replikach zbroi sprzed 3,5 tysięcy lat. Do wprowadzenia marines w realia starożytności użyto "Iliady" Homera i zainscenizowano jedenastogodzinną bitwę. Wszystko po to, aby rozstrzygnąć, czy mykeński pancerz sprawdzał się w warunkach bojowych. Badanie pomogło także zrozumieć sukces tej starożytnej cywilizacji.
3500-letni zbroja została znaleziona w Grecji 64 lata temu. Do tej pory naukowcy nie byli zgodni w kwestii jej przeznaczenia, a żadne źródła historyczne nie opisywały tego rodzaju pancerza.
Jedni badacze uważali, że złożona z brązowych płyt i ważąca ponad 18 kg starożytna karacena służyła tylko jako strój ceremonialny i nie sprawdzała się w boju. Inni skłaniali się ku hipotezie, że zbroja była elementem uzbrojenia mykeńskich żołnierzy - ale raczej nosili ją wojownicy walczący na rydwanach niż piechota.
Ważną dla zrozumienia sztuki wojennej w późnej epoce brązu kwestię postanowili rozwiązać autorzy badania opisanego w internetowym czasopiśmie naukowym "PLOS ONE".
Greccy żołnierze założyli starożytne zbroje. Wszystko w ramach badań
Sposób na wyjaśnienie, do czego służył mykeński pancerz, znalazł fizjolog Andreas Flouris z Uniwersytetu w Tesalii. Naukowiec wraz z zespołem połączyli w opracowaniu dane ze źródeł historycznych i wyniki eksperymentu, by stwierdzić, jak zbroja wpływała na mobilność wojowników i czy stanowiła skuteczną ochronę.
Badacze sprawdzali też, jak noszenie karaceny oddziaływało na układ sercowo-naczyniowy i zmęczenie użytkowników. W eksperymencie wzięli udział ochotnicy z piechoty morskiej Greckich Sił Zbrojnych.
Zespół Flourisa przygotował repliki zbroi z Dendry i broni z epoki brązu. Następnie 13 marines przeszło szybki kurs starożytnych zasad walki, opracowanych m.in. na podstawie "Iliady" Homera. Tak przygotowani żołnierze, ubrani w pancerze oraz wyposażeni w miecze, włócznie i sztylety, przeprowadzili symulowaną jedenastogodzinną bitwę.
Badania nad starożytną grecką zbroją. Pomoże komputer
Eksperyment wykazał, że repliki mykeńskiej zbroi nie ograniczały ruchów i zdolności bojowych wojowników ani nie stanowiły dla nich poważnego obciążenia. Jednoznacznie okazało się, że pancerz z Dendry był przydatny w walce. Wiele wskazuje więc na to, że cywilizacja mykeńska (jej szczytowy okres przypada na lata 1450 - 1225 p.n.e.) zawdzięczała swoją potęgę również technologii uzbrojenia.
Aby uzupełnić wyniki eksperymentu, naukowcy z Uniwersytetu Tesalii opracowali oprogramowanie, które umożliwia symulację warunków bojowych. Za pomocą programu można testować hipotetyczną skuteczność zbroi i broni w różnych scenariuszach. Zapowiedziano dalsze badania nad mykeńskim uzbrojeniem z wykorzystaniem technik komputerowych.
ZOBACZ: "Grecja jest pełna". Wprowadzono limity dla turystów
Zbroję odkryli w 1960 r. archeolodzy, prof. Paul Aström ze Szwecji i Grek dr Nikos Verdelis. Badacze znaleźli kompletną karacenę w mykeńskim grobowcu w wiosce Dendra, niedaleko cytadeli Midea i kilka kilometrów od starożytnych Myken. Ich odkrycie uznano za przełomowe dla archeologii.
Znalezisko to pełny pancerz płytowy, którego elementy z brązu łączono za pomocą skórzanych rzemieni. Tułów żołnierza chronił dwuczęściowy kirys z naramiennikami i wysokim kołnierzem osłaniającym szyję, kark i podbródek.
Od pasa w dół zbroję tworzy fartuch z trzech par szerokich, wygiętych płyt, sięgający kolan wojownika. Uzupełnieniem pancerza był hełm z kłów dzika z płytami chroniącymi policzki. Eksperci sądzą, że do zbroi należały też nagolenniki i osłony przedramion, przymocowywane do kończyn lnianymi pasami.
Czytaj więcej