Pająki na "niewidzialnych paralotniach". Naukowcy odkryli, w jaki sposób "latają"
Niektóre gatunki pająków są w stanie utkać z cienkich nici przędnych "paralotnie", dzięki którym łapią podmuchy wiatru i przemieszczają się na znaczne odległości - poinformowali niemieccy naukowcy. Według badaczy pająki mogą podróżować w taki sposób nawet setki kilometrów.
- Cienkie włókna bardzo trudno zaobserwować gołym okiem - poinformował Moonsung Cho, inżynier ds. aerodynamiki z Uniwersytetu Technicznego w Berlinie, który nadzorował pracę zespołu. Wyniki badań opublikowano w internetowym wydaniu Journal PLOS.
4,5 kilometra nad ziemią
Według ustaleń zespołu badaczy, dzięki takim konstrukcjom, pająki mogą wznieść się nawet na wysokość 4,5 km. Wytrzymałość materiału - budulca lotni, tłumaczyłaby obecność pająków na wyspach o nieprzyjaznym dla ich rozwoju klimacie.
Do tej pory naukowcy byli przekonani, że większe pająki, by złapać podmuch wytwarzają jedną, góra dwie grubsze nici - takie zachowanie zaobserwowano u mniejszych okazów, które tuż po urodzeniu "wylatywały" z gniazda, by nie zostać zjedzone przez rodzeństwo. Z kolei bardziej egzotyczne rodzaje pająków były w stanie wypuścić sieć pełną ładunków elektrycznych i wykorzystać jonizację powietrza, by unieść się w przestworza.
Zaprawieni lotnicy
By rozwiązać zagadkę naukowcy testowali, jak pająki z rodzaju bokochodów (zwane też pajęczymi krabami - red.) poradzą sobie w powietrznym tunelu. Okazało się, że pajęczaki są zaprawionymi lotnikami.
Przed "odlotem" pająki wystawiały jedno z odnóży, by zbadać siłę wiatru. Jeśli warunki były sprzyjające wypuszczały najpierw grubszą sieć o grubości 700 nanometrów (0,00007 cm) i długości od 2 do 4 metrów. Następnie wytwarzały ok. 60 cieńszych nici (200 nanometrów), które wypełniały "lotnię".
Naukowcy zauważyli też, że w przypadkach, gdy warunki ulegały zmianie, pająki potrafiły odciąć dotychczasową sieć i zaczynały tworzyć ją od nowa.
Trwalsze niż stal
Cho nie potrafił jednak wytłumaczyć, dlaczego pajęczaki przy wypuszczeniu sieci same się w nich nie plączą. Naukowcy przypuszczają, że nici mają w sobie ładunki elektryczne, które odpychają je od siebie.
Nić pajęcza jest elastyczna i nie rozpuszcza się w wodzie. Włókno wytwarzane przez większość gatunków potrafi być nawet dwukrotnie bardziej wytrzymałe od stali o tym samym przekroju.
New Scientist, polsatnews.pl
Czytaj więcej