Badania: niektóre leki mogą zmniejszać efektywność szczepień przeciwko COVID-19

W chorobach autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, stwardnienie rozsiane oraz choroby zapalne jelit, stosowane są leki wpływające na odporność organizmu. Leczeni nimi pacjenci mogą gorzej odpowiadać na szczepionki przeciwko COVID-19. Taką zależność zaobserwowano wśród 133 pacjentów z tego rodzaju dolegliwościami, którzy otrzymali preparat Pfizera lub Moderny.

Z badań opublikowanych przez portal medyczny medRxiv (https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.04.05.21254656v2) wynika, że u tak leczonych osób stwierdzono po podaniu szczepionki trzykrotnie niższy poziom przeciwciał oraz neutralizacji wirusów niż w grupie porównawczej. Jednak ważne jest, że większość tych pacjentów była w stanie w ogóle odpowiedzieć na szczepionkę, co jest już pocieszające – uważa jeden z autorów badania prof. Alfred Kim z Washington University School of Medicine w St. Louis.

ZOBACZ: "Wariant z RPA jest w stanie przełamać ochronę, jaką zapewnia szczepionka Pfizera"

Niższy poziom przeciwciał nie zawsze oznacza większą podatność na zakażenie, ponieważ reakcja immunologiczna jest bardziej skomplikowana. Poza przeciwciałami wytwarzane są także komórki odpornościowe zwalczające patogeny. W razie infekcji mogą zostać one uaktywnione, wzmacniając odpowiedź odpornościową.

Dziesięciokrotna redukcja poziomu przeciwciał po szczepieniu

Autorzy badań przyznają jednak, że niepokojące jest to, że steroidy takie jak prednizon, analog kortyzolu, czy metylprednizolon, syntetyczny glikokortysteroid o długotrwałym działaniu przeciwzapalnym, powodują aż dziesięciokrotną redukcję poziomu przeciwciał po szczepieniu przeciwko COVID-19.

Jeszcze większa jest tego rodzaju redukcja w przypadku takich leków jak rituximab i ocrelizumab; odpowiedź immunologiczna jest wtedy zmniejszona nawet 36-krotnie. Mniejszą redukcję odpowiedzi immunologicznej powodują tzw. inhibitory TNF, takie jak adalimumab i etanercept.