Rusza proces dwóch mężczyzn oskarżonych w sprawie wybuchu bomby na dachu wieżowca

Według śledczych, pod koniec 2000 r. Wiesław B. zlecił Witoldowi M. załatwienie ładunku wybuchowego, którego moc mogłaby zniszczyć samochód. Jak ustaliła prokuratura, M. dostarczył ładunek wybuchowy i nakłonił Macieja A., aby ten ukrył i przechował kupiony przez niego przyrząd wybuchowy do czasu, aż odbierze go Wiesław B.

 

Ładunek wybuchowy został ukryty w reklamówce na dachu budynku przy Bulwarze Ikara we Wrocławiu. Tam przez przypadek w styczniu 2001 r. znalazł go monter sieci elektrotechnicznej.

 

Bomba eksplodowała, kiedy wyciągnął ją z reklamówki

 

Wskutek eksplozji materiałów wybuchowych monter zginął. Bomba eksplodowała, gdy mężczyzna wyciągnął ją z reklamówki. Drugiemu z monterów, który znajdował się na dachu budynku, nic się nie stało.

 

We wtorek ruszył proces Macieja A. i Wiesława B., których prokurator oskarżył o nielegalne posiadanie ładunku wybuchowego, spowodowanie zagrożenia dla życia i zdrowia wielu osób oraz zlecenie przygotowania takiego ładunku.

 

Witold M. został skazany w połowie marca 2017 r. w osobnym procesie na 5 lat więzienia w zawieszeniu na 10 lat oraz wypłatę 100 tys. zł zadośćuczynienia rodzinie zabitego montera.

 

Złagodzenie kary

 

O złagodzenie kary wnioskowała sama prokuratura, ponieważ Witold M. przyczynił się do wyjaśnienia całej sprawy, współpracował ze śledczymi, przyznał się i wskazał pozostałych sprawców.

 

-To śledztwo było zawieszone. Dopiero szczegółowe wyjaśnienia Witolda M. po latach pozwoliły na rozwikłanie tej sprawy - powiedział prokurator Dariusz Sobieski.

 

Maciej A. przyznał się we wtorek przed sądem do winy. W śledztwie początkowo zaprzeczał, ale po konfrontacji z Witoldem M. wyjaśniał, że to na jego polecenie odebrał ładunek i schował go na dachu wieżowca, w którym mieszkał.

 

"Ładunek przechowany na kilka dni"

 

Z odczytanych ze śledztwa zeznań wynikało, że był zaniepokojony tym, że ładunek jest uzbrojony, dlatego umieścił go w miejscu, w którym - jak sądził - nikt nie będzie miał do niego dostępu. Oskarżony twierdził, że zgodził się przechować ładunek wybuchowy tylko przez kilka dni i odmówił Witoldowi M. kolejnej przysługi, by dostarczyć go w inne miejsce.

 

- W ogóle nie chciałem wiedzieć, jakie to miejsce. Kategorycznie odmówiłem. Nie chciałem mieć z tą bombą już więcej do czynienia. Nie sądziłem, że ona będzie na tym dachu tak długo. Leżała tam ponad miesiąc - zeznawał Maciej A.

 

Zaprzeczył też, jakoby wiedział, że odbiorcą bomby miałby być drugi oskarżony Wiesław B. - Witold M. nic o tym nie mówił. On w ogóle mało mi mówił o swoich sprawach, traktował mnie jak swego żołnierza, swego posłańca. Wiesława B. nie znam i jego nazwisko usłyszałem pierwszy raz podczas przesłuchania w prokuraturze - zeznał Maciej A.

 

Nie przyznał się do winy

 

Wiesław B. nie przyznał się do winy ani przed sądem, ani w śledztwie. Przed sądem odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania. Oświadczył tylko, że oskarżenie wobec niego oparte jest na pomówieniach.

 

Z jego zeznań złożonych w śledztwie wynika, że poznał Witolda M. dopiero w 2002 r. - rok po wybuchu bomby na dachu wieżowca. Z tych samych wyjaśnień złożonych przed prokuratorem wynika, że obaj - Wiesław B. i Witold M. - byli potem skazani na kary więzienia w tej samej sprawie dotyczącej przemytu narkotyków.

 

Za posiadanie nielegalnego ładunku wybuchowego i spowodowanie zagrożenia dla życia i zdrowia wielu osób Maciejowi A. grozi do 8 lat więzienia, a z uwzględnieniem kary za zlecenie wykonania bomby Wiesławowi B. w sumie grozi kara 12 lat pozbawienia wolności. Obaj odpowiadają przed sądem z wolnej stopy.

 

　

PAP

 

Czytaj więcej