Uroczysty pogrzeb płk. Matuszewskiego i mjr. Floyar-Rajchmana w sobotę na Powązkach

Oficerowie wsławili się m.in. ewakuacją polskiego złota do Francji w 1939 r. Ekshumację ich szczątków z cmentarza Calvary w Nowym Jorku umożliwił wyrok tamtejszego sądu stanowego dla dzielnicy Queens z 31 października br. Sprowadzenie ich szczątków, które miało miejsce pod koniec listopada i zorganizowanie im uroczystości pogrzebowej jest realizacją decyzji szefa MON Antoniego Macierewicza z 1 sierpnia 2016 r. Decyzja ta jest zgodna z wolą oficerów, którzy chcieli, by ich szczątki powróciły do Polski.

 

Uroczystości pogrzebowe w stołecznej Katedrze Polowej Wojska Polskiego rozpocznie wystawienie trumien i posterunku honorowego przy nich. Później odbędzie się msza żałobna z udziałem wojskowej asysty honorowej celebrowana przez biskupa polowego Wojska Polskiego Józefa Guzdka. Następnie szczątki oficerów zostaną przewiezione w kondukcie na Wojskowe Powązki.

 

Uroczystość pogrzebowa z udziałem wojskowej asysty honorowej

 

Tam w kwaterze żołnierzy 1920 roku odbędzie się uroczystość pogrzebowa z udziałem wojskowej asysty honorowej, podczas której zaplanowano okolicznościowe przemówienia, odegranie hymnu narodowego i "Marsza żałobnego" Fryderyka Chopina oraz złożenie wieńców.

 

W uroczystości mają uczestniczyć m.in. przedstawiciele władz państwowych, minister obrony narodowej Antoni Macierewicz oraz reprezentanci kierowniczej kadry MON i wojska, p.o. szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk, członkowie Komitetu honorowego ds. sprowadzenia do kraju i uroczystego pochówku na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie szczątków płk. Ignacego Matuszewskiego i mjr. Henryka Floyar-Rajchmana.

 

Sprowadzenie szczątków oficerów do kraju było realizowane przez Komitet Honorowy, którego przewodniczącym jest szef MON, a w jego składzie znajdują się m.in. dyrektor Wojskowego Biura Historycznego dr hab. Sławomir Cenckiewicz, szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk, sekretarz stanu w MSZ Jan Dziedziczak, prezes NBP Adam Glapiński, prezes Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych Piotr Woyciechowski oraz dr Magdalena Kapuścińska z Rady Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku.

 

Imponująca biografia płk. Matuszewskiego

 

Ignacy Matuszewski studiował m.in. filozofię na UJ, architekturę w Mediolanie i prawo w Dorpacie. Służył w armii rosyjskiej. W 1917 r. należał do organizatorów Zjazdu Wojskowych Polaków w Petersburgu. Następnie służył w I Korpusie Polskim gen. Dowbór-Muśnickiego i Komendzie Naczelnej Polskiej Organizacji Wojskowej w Kijowie. Po odzyskaniu niepodległości pracował m.in. w II Oddziale Naczelnego Dowództwa, którego w 1920 r. został szefem. W latach 1924-26 był attache wojskowym w Rzymie, 1928-29 posłem w Budapeszcie i do 1931 r. ministrem skarbu.

 

We wrześniu 1939 r. kierował ewakuacją polskiego złota. We Francji nie został jednak przyjęty do formującego się Wojska Polskiego. W 1941 r. przybył do Nowego Jorku. Należał do inicjatorów powołania Komitetu Amerykanów Polskiego Pochodzenia i Instytutu Józefa Piłsudskiego, którego w latach 1944-1946 był wiceprezesem. Posiadał stałą kolumnę w "Dzienniku Polskim" wydawanym w Detroit, był autorem deklaracji Komitetu. Zmarł w 1946 r. w Nowym Jorku.

 

Floyar-Rajchman w USA od 1941 roku

 

Henryk Floyar-Rajchman od 1913 r. należał do Związku Strzeleckiego. Po wybuchu I wojny służył w 5. pułku piechoty Legionów, a po kryzysie przysięgowym w Polskiej Organizacji Wojskowej. Jako kapitan wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej w sztabie 1. Dywizji Piechoty Legionów. Po wojnie ukończył Wyższą Szkołę Wojenną i w latach 1928-31 był attache wojskowym w Tokio. Od 1933 do 1935 r. wiceminister i minister przemysłu i handlu. Poseł na Sejm.

 

We wrześniu 1939 r. brał udział w ewakuacji polskiego złota. We Francji został przeniesiony do rezerwy. W 1941 r. przybył do Nowego Jorku. Rok później przygotowywał Zjazd Związku Obrony Narodowej im. Józefa Piłsudskiego. W 1943 r. był współzałożycielem Instytutu Józefa Piłsudskiego, od 1944 r. wchodził w skład Rady Instytutu, w latach 1947-51 był jego wiceprezesem. Zmarł w 1951 r. w Nowym Jorku.

 

PAP

Czytaj więcej