Autobus-muzeum "uczy" Kanadyjczyków o ludobójstwie na Ukrainie

To część projektu "Narodowa podróż edukacyjna »Hołodomor«", stworzonego dzięki współpracy kilku organizacji: Fundacji Kanadyjsko-Ukraińskiej, Kongresu Ukraińców w Kanadzie, Ukraińsko-Kanadyjskiego Centrum Badań i Dokumentów, Centrum Badania Wielkiego Głodu i konsorcjum informacyjnego.

 

W ten sposób Kanadyjczycy mogą dowiedzieć się, czym był Wielki Głód na Ukrainie, który nawiedził ten kraj w latach 1932-1933, dlaczego do niego doszło i jakie były konsekwencje.

 

Autobus ma 13 metrów długości, trzy przesuwane ściany, 34 miejsca siedzące i 12 telewizorów plazmowych, na których wyświetlane są materiały dotyczące "Hołodomoru" (dosł. śmierć przez zagłodzenie), jak po ukraińsku nazywany jest Wielki Głód . Widzowie mogą obejrzeć też wywiady z osobami, które przeżyły klęskę.

 

Na razie autobus kursuje głównie między kanadyjskimi szkołami w prowincji Ontario. Na przyszły rok planowana jest trasa dookoła kraju.

 

Wątpliwości co do ludobójstwa

 

Rafał Lemkin, twórca koncepcji i definicji ludobójstwa, w wykładzie "Sowieckie ludobójstwo na Ukrainie", uznał sztucznie wywołany przez władze sowieckie głód na Ukrainie lat 1932-33 za klasyczny przykład tej zbrodni. Doszło do niej m.in. z powodu przymusowej kolektywizacji rolnictwa, prowadzonej od 1930 roku, i zakaz opuszczania tych części kraju, w których klęska głodowa była największa.

 

Według różnych szacunków, Wielki Głód spowodował śmierć od co najmniej 3,3 mln do 6-7 milionów ludzi. W latach 1921–1947, wskutek trzech klęsk głodu (w 1921–1923, 1932–1933 i 1946–1947), życie straciło około 10 milionów mieszkańców Ukrainy.

 

Do tej pory Wielki Głód został uznany za ludobójstwo w 26 krajach, m.in. w Polsce (od 2006 r.), USA, Kanadzie, Meksyku, Australii, na Węgrzech, we Włoszech.

 

Wiele państw nie chce jednak kwalifikować go jako ludobójstwa. Należą do nich m.in. Niemcy, Francja, Szwajcaria, Białoruś i Izrael.

 

wschodnik.pl

Czytaj więcej