Rodzina nie mogła pożegnać umierającego. Więzienie ma przeprosić
Prawo do pożegnania z osobą umierającą jest dobrem osobistym podlegającym ochronie prawnej - uznał wrocławski sąd i nieprawomocnie uwzględnił pozew rodziny zmarłego więźnia wobec władz zakładu karnego, które nie umożliwiły im pożegnania z umierającym bliskim. Więzienie ma przeprosić rodzinę, a Skarb Państwa wypłacić jej zadośćuczynienie.
O wyroku poinformowała Helsińska Fundacja Praw Człowieka (HFPC). Rodzina zmarłego więźnia w pozwie domagała się od przeprosin oraz zadośćuczynienia z uwagi na to, że zakład nie umożliwił jej pożegnania z osobą umierającą, która przebywała w szpitalu więziennym.
Nie poinformowali o stanie zdrowia
Według HFPC Sąd Okręgowy we Wrocławiu uznał, że na administracji więziennej ciąży obowiązek powiadomienia rodziny o pogarszającym się stanie zdrowia więźnia w sytuacji, gdy osadzony nie jest sam w stanie tego dokonać - w omawianej sprawie osadzony był pod wpływem silnych leków narkotycznych uśmierzających ból - lub gdy jego zawiadomienie nie może dotrzeć w odpowiednim czasie.
- Rozstrzygnięcie sądu ma precedensowy charakter. Pozbawienie możliwości pożegnania z umierającym może potęgować smutek i cierpienia bliskich po jego śmierci - mówi Michał Kopczyński, prawnik HFPC.
W złożonej do sprawy tzw. opinii przyjaciela sądu HFPC podkreślono znaczenie prawa osób pozbawionych wolności do utrzymywania kontaktów z rodziną i osobami bliskimi. - Zarówno Europejskie Reguły Więzienne, jak i przyjęte przez ONZ Reguły Nelsona Mandeli przewidują, że informacje o zgonie, poważnej chorobie lub przeniesieniu osadzonego do szpitala powinny być niezwłocznie przekazane jego najbliższym, o ile więzień nie zastrzegł inaczej" - podkreśliła HFPC.
Wyrok zgodny z orzecznictwem Trybunału w Strasburgu
Jej zdaniem, prawo do pożegnania z osobą umierającą podlega ochronie także na podstawie europejskiej Konwencji praw człowieka i podstawowych wolności. Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu stoi w swym orzecznictwie na stanowisku, że ingerencja w prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego jest możliwa jedynie wówczas, gdy wykazane zostanie istnienie ważnego konkretnego interesu społecznego.
Jak podała HFPC, ETPC w sprawach polskich wypowiadał się w tym kontekście przede wszystkim w przypadkach, gdy to więźniowi utrudniano lub uniemożliwiano kontakt z członkami rodziny. ETPC stwierdzał m.in., że uniemożliwienie więźniowi uczestnictwa w pogrzebie członka rodziny może stanowić naruszenie Konwencji. - Pozbawienie wolności zakłada odseparowanie więźnia od rodziny, ale prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego osadzonych i ich rodzin musi być zabezpieczone - skomentowała mec. Katarzyna Wiśniewska, prawniczka HFPC.
PAP
Czytaj więcej
Komentarze