Bukmacherzy pomogą uzależnionym hazardzistom wyjść z nałogu

Pracownicy trzech polskich firm bukmacherskich - Fortuny, Totolotka i Millenium uczą się m.in., jak rozpoznać uzależnionego od hazardu i jak zareagować w przypadku nałogowca. Służą temu warsztaty dotyczące profilaktyki uzależnienia od gier hazardowych. Podobne szkolenia dla swoich pracowników prowadzi od kilku lat Totalizator Sportowy.

Organizatorem tego typu szkoleń jest Fundacja Inspiratornia. - Naszym celem jest promocja idei odpowiedzialnego hazardu - powiedziała Maja Ruszpel z organizacji cytowana przez portal kampaniespoleczne.pl.

- Kasyna, firmy loteryjne czy bukmacherzy, realizując strategię odpowiedzialnego biznesu, podejmują działania informacyjne i edukacyjne ukierunkowane na profilaktykę uzależnienia od hazardu oraz chronienia przed nim nieletnich - dodała.

Na czym polega "odpowiedzialna" gra

- Uczymy się różnych działań, jakie powinniśmy podejmować, aby prowadzić ten biznes odpowiedzialnie - powiedział polsatnews.pl Mariusz Rzeczkowski, kierownik ds. komunikacji marketingowej w Totolotku. - Staramy się graczy edukować. Pokazywać im, że gra nie powinna być sposobem na życie, a jedynie rozrywką - dodał.

Każdy pracownik Totolotka ma za sobą szkolenie związane z tzw. odpowiedzialną grą. Żaden z nich nie może jednak pouczać klientów, co dotyczy zwłaszcza kolektorów pracujących w punktach sieci.

- Jeśli dostrzegamy u klientów sygnały świadczące o uzależnieniu, to naszym zadaniem jest temu graczowi wskazać drogę, powiedzieć, gdzie zgłosić się, dać kontakt do specjalistów z tego zakresu. My nie jesteśmy specjalistami od leczenia uzależnień, ale współpracujemy z takimi instytucjami - wyjaśnił Rzeczkowski. W każdym punkcie są ulotki dla osób, które podejrzewają u siebie uzależnienie. Pracownik może jedynie zasugerować lekturę tych materiałów.

Obserwują częstoliwość, stawki, reakcje

W czasie szkoleń pracownicy uczą się, jak rozpoznać potencjalnego nałogowca lub osobę już uzależnioną od hazardu. - Chodzi przede wszystkim o częstotliwość grania, stawki i reakcje na porażki i zwycięstwa. Te zachowania są zauważalne - przyznała Magdalena Sadkowska z Totolotka, która zajmuje się w firmie m.in. odpowiedzialną grą i społeczną odpowiedzialnością biznesu.

W spółce funkcjonuje dział bukmacherski, który monitoruje częstotliwość grania klientów i ich stawki. Każdy zakład może zostać zweryfikowany i - w razie potrzeby - anulowany. Ponadto Totolotek może samodzielnie nałożyć na klientów blokady i limity miesięcznych wydatków na grę.

Limity mogą sobie nakładać również sami klienci. Gracz, który kiedyś miał problemy, zawiesił konto, a teraz chce wrócić do gry, musi z kolei się skontaktować, aby konto odblokować. - Nie może tego zrobić samodzielnie, co stanowi dodatkową barierę do pokonania - wyjaśnił Rzeczkowski.

Loteria też może uzależnić

Odpowiedzialnego hazardu uczy również Totalizator Sportowy i należąca do niego Fundacja Lotto. Na jej stronie są odpowiedzi na najbardziej nurtujące pytania, choćby o to, czy codzienne granie jest już oznaką uzależnienia. Wyjasniona jest także rożnica pomiędzy graniem rekreacyjnym a problemowym.

W ramach programu "Bezpieczna Rozrywka" firmy współpracują też z uczelniami i studentami kierunków społecznych oraz edukują kolektorów Lotto w zakresie rozpoznawania, identyfikowania i pomocy osobom uzależnionym.

Fundacja na swojej stronie zamieściła także mapę Polski z zaznaczonymi ośrodkami leczenia osób uzależnionych od hazardu.

Hazard problemowy lub patologiczny

Według Europejskiej Federacji Hazardu i Rozrywki, od 0,5 do 5 proc. graczy na świecie to osoby uprawiające hazard problemowy (występuje, kiedy pojawiają się pierwsze negatywne konsekwencje związane z grą) lub patologiczny. Ten drugi rodzaj w opinii Światowej Organizacji Zdrowia "polega na często powtarzającym się uprawianiu hazardu, który przeważa w życiu człowieka ze szkodą dla wartości i zobowiązań społecznych, zawodowych, materialnych i rodzinnych".

Ułożono 21 pytań, dzięki którym zainteresowany mogą sprawdzić, czy ma problemy z hazardem.

Czy w związku z hazardowym graniem brakowało Pani/Panu kiedykolwiek czasu?
Czy Pani/Pana rodzina czuła się kiedykolwiek nieszczęśliwa z powodu Pani/Pana grania?
Czy hazardowe granie wpłynęło kiedykolwiek negatywnie na Pani/Pana reputację?
Czy kiedykolwiek odczuwał/a Pan/i wyrzuty sumienia z powodu hazardowego grania?
Czy kiedykolwiek uciekał/a się Pan/i do hazardowego grania w celu zdobycia pieniędzy potrzebnych do spłacenia długów lub do rozwiązania innych problemów finansowych?
Czy zdarzyło się, że hazard zaniżył Pani/Pana ambicje lub wpłynął niekorzystnie na Pani/Pana wydajność w działaniu?
Czy po przegranej odczuwa Pan/i potrzebę szybkiego odegrania się?
Czy po przegranej czuje Pan/i silną potrzebę ponowienia próby kolejnej wygranej?
Czy często zaczyna Pan/i grać stawiając swoje ostatnie pieniądze?
Czy kiedykolwiek pożyczył/a Pan/i pieniądze na gry hazardowe?
Czy kiedykolwiek sprzedał/a Pan/i coś w celu uzyskania pieniędzy na hazard?
Czy z trudem przeznacza Pan/i swoje pieniądze zarezerwowane na hazard na zrobienie jakichś innych zakupów?
Czy kiedykolwiek hazard przesłaniał Pani/Panu troskę o byt swojej rodziny?
Czy kiedykolwiek grał/a Pan/i dłużej niż to wcześniej zaplanował/a?
Czy hazard kiedykolwiek pozwolił Pani/Panu „zapomnieć” o kłopotach lub zmartwieniach?
Czy kiedykolwiek popełnił/a Pan/i lub myślał/a o popełnieniu nielegalnego czynu w celu zapewnienia sobie środków na hazard?
Czy kiedykolwiek z powodu hazardowego grania źle Pan/i sypiał/a?
Czy z powodu kłótni, niepowodzenia lub frustracji ogarniała Panią/Pana kiedykolwiek nagła potrzeba hazardu?
Czy dla uczczenia jakiegoś sukcesu chodził/a Pan/i pograć?
Czy kiedykolwiek pomyślał/a Pan/i, że przyczyną poważnych problemów w życiu może być hazardowe granie?